به گزارش همشهریآنلاین، یکی از معماهای بزرگ لیگ امسال این است که تیمی مثل نساجی چطور دارد به دسته اول سقوط میکند؟ نساجی از مهرههای خوب و مؤثری مثل لوان پولی، کوین یامگا، مهدی مهدیپور، منتظر محمد، سیامک نعمتی، حامد پاکدل و... سود میبرد. مهمتر اینکه این تیم هواداران پرشوری دارد که هر مسابقه خانگی را میتوانند برای رقبا تبدیل به جهنم کنند و البته باشگاه از نظر مالی هم با مشکل خاصی مواجه نیست. حتی به واسطه تجارت مالک نساجی، بازیکنان این تیم در بحث جابهجایی و سفر هم از بهترین شرایط ممکن برخوردارند. با همه اینها اما، نساجی هماکنون با ۲۱امتیاز از ۲۶بازی در رده ماقبل پایانی جدول قرار دارد. تازه آنها خوششانس بودند که برتری هوادار برابر استقلال خوزستان در دقایق آخر از دست رفت، وگرنه حتی خطر قعرنشینی هم این تیم را تهدید میکرد. در فاصله ۴هفته تا پایان فصل، شاید تنها امید نساجی به این باشد که مس رفسنجان ۲۴امتیازی را پایین بکشد و خودش در لیگ بماند؛ کاری که البته آسان نیست.
وضعیت فعلی نساجی حتما مقصران زیادی دارد، اما یکی از جدیترین آنها بیگمان علی خطیر است؛ مدیرعامل پیشین باشگاه که سلسله تصمیمات اشتباهش کمر تیم را شکست. آخرین این اشتباهات بحثبرانگیز، استخدام ساوو میلوشویچ، سرمربی صربستانی بود که به هر حال دیدیم به نتیجه نرسید و او در هفتههای پایانی جای خودش را به ساکت الهامی داد. غیراز این، برخی بازیکنان خارجی که توسط خطیر به نساجی منتقل شده بودند هم عملکرد بسیار ضعیفی به جا گذاشتند؛ ازجمله منتظر محمد، الکساندر مرکل و محمد عیسی که هیچیک کمکی به نساجی نکردند و شرایطی بهوجود آمد که امروز شاهد آن هستیم.
آنچه خطیر در نساجی انجام داد و البته موجب شد خودش هم پیش از پایان فصل ناچار به ترک باشگاه شود، یک شکست دیگر در کارنامه مدیریتی مردی بود که ظاهری موجه و تحصیلاتی فریبنده دارد، اما طی همه این سالها، در عمل چیزی جز بارآوردن ناکامی از او ندیدهایم؛ چه دورهای که بهعنوان معاون در باشگاه استقلال حاضر بود و مضحکه شکایت نافرجام به دادگاه عالی ورزش در پرونده دربی برگزارنشده را رقم زد و چه بعدتر که بهعنوان مدیرعامل به این باشگاه برگشت و آن داستانها را با جواد نکونام پشت سر گذاشت.
نظر شما